Ang Sugilanon sa Loyloy

ampingi ang imong kamingaw
sa balak nga wa pa nadungog
ayaw kalimti nga ugma
basin mupadidit siya pag-usab
uban kaniya
nga mukuyog kanimo
ngadto sa ilawom...

ampingi ang imong kamingaw
sa sapa sa ubos sa bungtod
nga sa iyang pagpanghimasa
ikaw naghulat sa abohan
gatayhup sa baga
hangtod kini nagkalayo...

nga sa imong pagtayhup
imong nadungog ang iyang pagpanaghoy
nga hinay nga gidala sa hangin
ug nahanaw ang kabalaka sa pagkahanaw sa hangin
mipahiyom...
Galuha ang mga matang gitak-upan sa baga nga aso

ampingi ang imong kamingaw
sa mga awit nga di malimtan
sa kapait sa saging nga nangitom
human gidangdang ug nabiyaan...
hangtod mapagod...
hinumdumi kanunay
ang pagbukal sa tubig
ug sa inyong pag-atang
ang itom nga bula
nga mudagayday sa gamayng baba sa gikapoy nga takori.



Translation:

cherish your yearning
for that unspoken poem
forget not that tomorrow
perhaps he will come sliding again
be with him
who will be with you
down through...

cherish your yearning
for the river down the hill
that while he bathed
you waited by the kitchen
blowing the cinder
untit it erupted in flames

that in your blowing
you heard his whistle
delivered by the wind
and your worries dissipated as the wind disappeared
smiling...
Drenched in tears were your eyes blinded by the thick smoke.

cherish your yearning
for the unforgotten songs
for the bitter taste of the burnt bananas
left for the cinder to scorch
remember constantly
the boiling of the water
and how you anticipated for the black froth
to flow out the small spout of the tired kettle.